Sinds 1993 runnen tandarts Wouter Reybrouck en orthodontiste Isabelle Savoye tandartspraktijk Liedent te Liedekerke. Anno 2019 telt hun kabinet 7 behandelruimtes en bestaat het team uit 13 tandartsen en 7 assistentes.
Bij de oprichting van hun praktijk waren Wouter Reybrouck en Isabelle Savoye zich er al van bewust dat digitalisatie binnen de tandheelkunde geen overwaaiende modetrend zou zijn. Vandaag hebben ze een Trios 3, een 3D-printer via Henry Schein. Welke impact heeft digitalisatie op hun tandartspraktijk? Henry Schein voelde het tandartsenkoppel aan de tand.
Wanneer sprongen jullie op de trein van de digitalisatie?
Bij de oprichting van onze praktijk, in 1993, hadden we al het idee om een “paperless” kabinet na te streven. In de mate van het mogelijke probeerden we met behulp van softwarepakketten onze patiëntendossiers te digitaliseren.
Vanaf het jaar 2000 begon digitalisering een effect te hebben op onze behandelingen. Isabelle is Orthodontiste en verstuurde haar afdrukken naar Materialise om een digitaal model te laten maken. Gedurende jaren gingen we op die manier tewerk, om dan in 2013 de stap te zetten richting een mondscanner. Na het vergelijken van verschillende fabrikanten, en op aanraden van mijn tandtechnieker, heb wij op de IDS-beurs gekozen voor de Trios 2 van 3Shape. Binnen België waren wij de eerste praktijk met een Trios.
Na deze aankoop is het snel gegaan. Initieel dachten we af en toe patiënten te scannen, maar al snel werd het een routineklus: elke patiënt wordt gescand. De precisie is er, werkstukken passen perfect. Voor orthodontie had je in het verleden soms een fysiek werkmodel nodig, dat nadien moest worden doorgestuurd naar een labo. Daarom werkte we samen met een firma die onze scans printte. Na een tijd liepen de facturen voor die prints op, en zijn we gaan zoeken naar een oplossing. Na de IDS van 2015 hebben we dan een 3D printer via Henry Schein aangekocht. De software Appliance Designer van 3Shape liet ons toe van de mogelijkheden van de 3D printer volledig te benutten.
Welke invloed heeft digitalisering op de dagdagelijkse werking binnen uw praktijk?
Wij hadden al snel door dat digitalisatie geen modetrend van voorbijgaande aard zou zijn. Het zet zich door, blijft evolueren en wordt meer en meer een essentieel onderdeel van de tandheelkunde.
Door digitale tandheelkunde kan je snel gegevens uitwisselen met collega’s, binnen en buiten de praktijk. Je kan correcties aanbrengen, overleg plegen of om raad vragen. Daarenboven verandert de communicatie naar de patiënt ook helemaal. Waar we vroeger aan de hand van abstracte RX-foto’s de noodzaak van een behandeling moesten duiden, kunnen we nu complete behandelingsplannen visualiseren. Zeker binnen orthodontie is dat een enorme troef. Ook voor cosmetische tandheelkunde geeft de functie Digital Smile Design de patiënt een concreet beeld en zorgt ervoor dat deze sneller overtuigd is om voor een voorgestelde behandeling te kiezen.
Eens je weet hoe een bepaald toestel te hanteren, heeft dit ook een enorme invloed op de snelheid van een behandeling. Je moet even doorzetten om door die leercurve te geraken, maar dat valt eigenlijk best mee. Een voorbeeld, voor kroon- en brugwerk ga je veel tijd winnen eens je de juiste workflow te pakken hebt.
Waarom kiezen vele tandartsen nog niet voor digitale tandheelkunde volgens u?
Bij veel collega’s bestaat de angst om te investeren, en deze investering is uiteraard reëel. Daarom is het informeren bij leveranciers en fabrikanten een heel belangrijk onderdeel om het juiste toestel aan te kopen. Daarenboven is ook de opvolging na de verkoop zeker even essentieel.
Naast de financiële investering vergt het natuurlijk ook tijd om met een nieuw apparaat te leren werken. Ook dit kan een reden zijn om de stap niet te wagen. In het begin moet je doorzetten. Je kan niet verwachten dat je workflow meteen na de aankoop van een mondscanner gaat versnellen. In het begin verlies je tijd, maar eens je het kan, zie je er enkel de voordelen van in.
Het heeft volgens mij ook veel te maken met het vasthouden aan gewoonte. Heel veel tandartsen hebben vandaag nog steeds geen digitale agenda, en gebruiken liever een boek, terwijl het objectief gezien gewoon handiger is om met een digitale agenda te werken. Dat is hetzelfde met een digitale afdruk.
Wat betekent het werken met een Trios op economisch vlak? Betaalt de investering zich snel terug?
Als je het puur economisch gaat afwegen en geen grote investeringen wil doen, dan blijf je vasthangen aan die traditionele afdrukken. De scanner kost nu eenmaal geld, evenals de onderhoudscontracten.
Op korte termijn, en zeker wanneer je wil mee blijven met de digitale evolutie, ga je er niet meteen geld mee winnen. Het is wel zo dat je geen gipsmodellen meer moet laten maken, de materialen iets goedkoper zijn en dat maakt wel een verschil. Daarnaast zijn patiënten door het visuele aspect mogelijk sneller geneigd om te opteren voor grotere kroon- en brugwerken. Iedere tandarts heeft voldoende werk. Het ronselen van patiënten is dan ook zeker niet de drijfveer van het digitaliseren in onze praktijk, maar het zorgt hoe dan ook wel voor een groter vertrouwen. Wij halen uit digitale tandheelkunde voornamelijk veel werkvreugde.
Hoe zien jullie de toekomst op vlak van die digitalisatie?
Ik denk wel dat de exponentiële groei van tandartsen die kiezen voor digitalisering nog gaat komen. Momenteel werkt misschien 5% met digitale scans: een grote minderheid. Op de universiteiten worden mondscanners nu stilaan opgenomen in het curriculum. Wij merken ook dat stagiaires, eens ze geproefd hebben van het digitale, niet meer terug willen naar de traditionele tandheelkunde. Hetzelfde geldt voor mezelf.
Ik denk wel dat de evolutie geleidelijk aan zal verlopen. Steeds meer tandartsen zullen wel willen scannen, maar geven het verdere werk liever door aan een tandtechnieker. 3D-printing lijkt nog die stap te ver, of een stap die niet echt nodig is. Nu wordt nog veel gefreesd, maar printen zal toch de toekomst worden. Momenteel is het zo dat nog niet alle materialen al beschikbaar zijn. Zeker voor kunststof-printen is 3D-printing een valabel alternatief voor frezen. Ik ben ervan overtuigd dat het assortiment nog zal worden uitgebreid.
